به گزارش مدیتوریست به نقل از یورونیوز فارسی، غذای معروف، دریاچه‌های جذاب، میراث تاریخی زیبا و آب و هوای عالی هر ساله میلیون‌ها گردشگر را به ایتالیا می‌کشاند. تنها در سال ۲۰۲۲ تعداد ۵۶ میلیون گردشگر به این کشور سفر کردند.
این وضعیت خوب صنعت گردشگری در همان حال که سومین اقتصاد بزرگ اروپا را تغذیه می‌کند، برای مردم محلی ایتالیا باعث به وجود آمدن دردسری تازه شده است. به نحوی که جوان‌ها در برخی از محبوب‌ترین شهرهای ایتالیا مانند میلان، رم، ونیز و ناپل برای تامین مسکن دچار مشکل شده‌اند.
در واقع مشکل از آن‌جایی شروع شد که ایربیانبی (Airbnb)، یک سرویس آنلاین که به صاحبان املاک اجازه می‌دهد خانه یا اتاق‌های خانه خود را به مسافران اجاره دهند، در سال ۲۰۰۸ در ایتالیا آغاز به کار کرد. از همین نقطه کابوس مردم محلی که نیازمند مسکن مقرون به صرفه بودند شروع شد، چرا که صاحبان خانه‌ها متوجه شدند فهرست کردن مایملک‌شان در ایربیانبی سودآورتر از اجاره دادن آنها به مردم عادی و محلی است.
هزینه متوسط یک شب اقامت در این خانه‌ها حدود ۸۰ یورو است. در واقع با چنین رقمی برای یک شب، رقم اجاره ماهیانه بالغ بر ۲۴۰۰ یورو می‌شود که مردم محلی توان پرداخت آن را ندارند.
یک شهر در ایتالیا برای جذب ساکنان جدید خانه رایگان اهدا می‌کند
یکی از جوانان ایتالیایی در این باره می‌گوید: «من ۲۹ ساله هستم، مدرک کارشناسی ارشد دارم و در رشته‌ای که در دانشگاه تحصیل کرده‌ام کار می‌کنم و تجربه زیادی هم دارم. اما با این حال حقوق‌ها در ایتالیا بالا نیست و افرادی که هم سن و سال من هستند توانایی پرداخت اجاره‌بها را ندارند. بسیاری از دوستان من هنوز در خانه با والدین خود زندگی می‌کنند چرا که این راه را ساده‌تر یافته‌اند.»
جدا از سرویس ایربیانبی، اجاره‌های نجومی در برخی از شهرهای اصلی ایتالیا نیز کار را برای ساکنان شهرها جهت تامین پیش‌پرداخت وام مسکن دشوارتر کرده است. در نتیجه گاه جوانان در خانه‌های پدربزرگ و مادربزرگ‌هایشان زندگی می‌کنند.
افراد محلی می‌گویند گردشگران ممکن است بتوانند پول بیشتری برای اتاق‌ها بپردازند، اما این کار از توان آنها خارج است. به همین خاطر شماری از آنها راهی ندارند به جز آن‌که برای زندگی به شهرک‌های اقماری شهرهای بزرگ بروند.
یورونیوز
نمودار افزایش قیمت خانه (صورتی) و اجاره (آبی) در اتحادیه اروپا از ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲یورونیوز
وضعیت مسکن در ایرلند نیز دست کمی از ایتالیا ندارد، هر چند مشکل در آنجا از چیز دیگری ناشی می‌شود.
در واقع اگرچه تعداد گردشگر ورودی به ایرلند پس از همه‌گیری کووید-۱۹ کاهش یافته، اما هجوم پناهجویان و پناهندگان به این کشور (از جمله از اوکراین) باعث شده است تا دولت مشتری بوم‌گردی‌ها شود. بنابر اعلام کنفدراسیون صنعت گردشگری ایرلند یک‌سوم خانه‌ها و اتاق‌های گردشگری خارج از پایتخت طرف قرارداد دولت هستند تا مکان زندگی را برای پناهجویان تامین کنند.
به گفته شورای پناهجویان ایرلند، از آغاز تهاجم گسترده روسیه تاکنون حدود ۷۳ هزار پناهجوی اوکراینی به ایرلند گریخته‌اند و همه آنها به مکانی برای زندگی نیاز دارند.
هرچند شهروندان ایرلندی ۲۳ هزار مکان زندگی برای اوکراینی‌ها آماده کرده‌اند و به دلیل سخاوتشان مورد تحسین قرار گرفته‌اند، با این حال این میزان کافی نبوده است. در نتیجه برخی از پناهندگان اوکراینی که به ایرلند می‌رسند چاره‌ای جز خوابیدن در کف فرودگاه دوبلین، در لابی هتل‌ها و کمپ‌های موقت ندارند.
گفته می‌شود که در ایرلند پول و مشاغل زیادی وجود دارد، اما مسکن کافی برای افراد موجود نیست. این در حالی است که ایرلند هنوز یکی از کم‌تراکم‌ترین کشورهای اروپایی به شمار می‌رود.
مقامات می‌گویند هر چند سال گذشته حدود ۳۰ هزار واحد مسکونی در ایرلند ساخته شده است، با این حال این رقم یک سوم خانه‌های ساخته‌شده در این کشور در سال ۲۰۰۶ محسوب می‌شود. زمانی که ۹۰ هزار واحد در سال ساخته می‌شد.