مدیتوریست: حالا ایده قیانوس عمودی نیز به واقعیت پیوسته است تا بتوان از فضای عمودی برای تولید آبزیان مختلف در یک فضای مشترک استفاده کرد.
به گزارش مدیتوریست به نقل از کارآفرین نیوز، از وقتی صحبت از موضوعاتی از قبیل فرسایش و کاهش حاصلخیزی، کاهش بازدهی محصولات، کمبود مواد غذایی مکفی برای جمعیت جهان در سال های آتی و احتمال افزایش آمار گرسنگان در جهان به میان آمد، ایده پردازان عرصه فناوری با استفاده از سیستم های نوین مجهز به هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی (ML)، تحول در صنعت کشاورزی را آغاز کردند.
فرسایش و کاهش خاک به ویژه خاک حاصلخیز موجب شد ایده کشاورزی عمودی تحقق یابد. گرچه هزینه های راه اندازی مزارع عمودی و هیدروپونیک، بیشتر از کشاورزی سنتی برآورد می شود، اما به دلیل پایداری و دوام طولانی، امکان کنترل راحت شرایط در تمام شرایط آب و هوایی، بازدهی بیشتر محصول و امکان دسترسی نزدیک به محصولات، مقرون به صرفه است.
از سوی دیگر، برای تامین پروتئین مورد نیاز جمعیت کره زمین، مراتع بسیاری برای تعلیف دام ها مورد استفاده قرار می گیرد که موجب از بین رفتن محیط زیست می شود. مصرف آب نیز در این چرخه، بسیار فراوان است. اما با تمام این تفاسیر، دسترسی به پروتئین مطلوب و با کیفیت در تمام نقاط کره زمین میسر نیست.
از سال ۲۰۱۷، ایده پرورش مولتی تروفیک (Multitrophic) آبزیان در اسکاتلند کلید خورد. شش سایت آبزی پروری به صورت آزمایشی، اقدام به پرورش مولتی تروفیک کردند. آبزی پروری مولتی تروفیک؛ امکان پرورش ماهیان و آبزیان مختلف مانند سالمون و علف آبی در یک بستر آبی است. سالمون به عنوان مواد غذایی و علف دریایی نیز در صنایع دارویی کاربرد دارد. این استخرهای زمینی آبزی پروری، پرورش آبزیان مختلف را در یک فضای مشترک آغاز کردند اما به دلیل گساردگی استخرها حتما باید در خارج از شهرها بنا شوند.
حالا ایده قیانوس عمودی نیز به واقعیت پیوسته است تا بتوان از فضای عمودی برای تولید آبزیان مختلف در یک فضای مشترک استفاده کرد.
ورتیکال اوشنز؛ اقیانوس عمودی مولتی تروفیک
ترکیب زیست شناسی مولتی تروفیک و فناوری های دیجیتال در استارتاپ ورتیکال اوشنز (Vertical Oceans)، به اختراع برج آبی عمودی منجر شد. این برج عمودی؛ زیستگاه ترکیبی آبزیانی است که در دنیای واقعی، نمی توانند به سادگی در محیط های مشابه، رشد کنند یا زنده بمانند مانند سالمون، میگو، علف دریایی و … .
تلفیق اطلاعات دریافتی از سنسورها و ابزارهای اینترنت اشیا (IoT) که در این اقیانوس عمودی طراحی و تعبیه شده، الگوریتم های هوش مصنوعی را به خدمت تولید پروتئین دریایی درآورده است. بهبود شرایط رشد، ارتقای کیفیت آب، کاهش مصرف انرژی و از همه مهمتر عدم نیاز به آنتی بیوتیک های آبی یا کودهای شیمیایی مورد استفاده در این صنعت، از ارمغان های ورتیکال اوشنز به اکوسیستم آبی است.
این سیستم منحصر به فرد به گونه ای طراحی شده است که آلودگی آبی ایجاد نخواهد شد و سیستم به صورت خودکار، تمام پسماندهای تولیدی در این اکوسیستم آبی راحذف می کتد. بنابراین به دلیل سطح بالای امنیت زیستی ایجاد شده در این اقیانوس عمودی، به استفاده از افزودنی های شیمیایی یا آنتی بیوتیک ها برای افزایش کیفیت آب، نیاز نیست.
مزیت دیگری که این اقیانوس زیستی عمودی ارائه می دهد این است که می توان هر نوع پروتئین دریایی را در هر نقطه از شهر پرورش داد بدون آنکه کیفیت آب و دمای هوای منطقه در آن تاثیر گذار باشد. این مزیت رقابتی؛ وجه تمایز این اکوسیستم آبزی پروری با سایر استخرهای موجود پرورش ماهی یا میگو است.
دسترسی به محصولات دریایی در هر فصلی از سال، برای شهروندان امکانپذیر است.
ایده درخشان با ارزش سرمایه گذاری بالا
این استارتاپ که در ابتدا با نام آکوالاجیکس (Aqualogix) در سنگاپور به ثبت رسید اولین برج آبی زیستی را در مرکز آبزی پروری دریایی در جزیره سنت جان سنگاپور راه اندازی کرد. سنت جان؛ بزرگترین جزیره در جنوب سنگاپور است.
جان دینر (John Diener) و انزو اسربی (Enzo Acerbi)؛ هم – بنیانگذاران این استارتاپ بلافاصله، اقیانوس عمودی دیگری در منطقه تانجانگ پاگار سنگاپور بنا کردند. دینر؛ طراح سیستم و اسربی؛ متخصص فناوری اطلاعات است.
مجله تک کرانچ که به معرفی استارتاپ های ناب دنیا می پردازد در مقاله ای در اکتبر ۲۰۲۱ آورده است: این اولین بار است که یک شرکت سرمایه گذار مهم سیلیکون ولی به صورت مستقیم در یک استارتاپ آبزی پروری سرمایه گذاری می کند.
شرکت سرمایه گذاری خسلا (Khosla) در اولین مرحله، ۳ میلیون دلار در این استارتاپ سرمایه گذاری کرده است که نشان از رونق جهانی این اکوسیستم عمودی در آینده نزدیک در سراسر دنیا دارد. شاید هم به جایی برسیم که سرعت برداشت بی رویه از آبزیان دریاها و اقیانوس ها اندکی آهسته تر ادامه یابد و چرخه زندگی طبیعی در آبهای روی کره زمین به مدار قرن های گذشته بازگردد.
پس از آن، شتاب دهنده ها و مراکز رشد بسیاری از جمله ایندای بایو (IndieBio) و اس او اس وی (SOSV) به این استارتاپ پیوستند.
گردش مالی بازار میگو در سال، حدود ۵۰ میلیارد دلار برآورد شده است اما رقم دقیقی از میزان تجارت آبزیان در دنیا در دست نیست. اما به نظر می رسد دسترسی آسان به پروتئین های دریایی می تواند میزان کشتار دام ها و پیش از آن، استفاده از مراتع و محیط زیست برای تعلیف آنها را کاهش دهد.
ایده درخشان با ارزش سرمایه گذاری بالا
این استارتاپ که در ابتدا با نام آکوالاجیکس (Aqualogix) در سنگاپور به ثبت رسید اولین برج آبی زیستی را در مرکز آبزی پروری دریایی در جزیره سنت جان سنگاپور راه اندازی کرد. سنت جان؛ بزرگترین جزیره در جنوب سنگاپور است.
جان دینر (John Diener) و انزو اسربی (Enzo Acerbi)؛ هم – بنیانگذاران این استارتاپ بلافاصله، اقیانوس عمودی دیگری در منطقه تانجانگ پاگار سنگاپور بنا کردند. دینر؛ طراح سیستم و اسربی؛ متخصص فناوری اطلاعات است.
مجله تک کرانچ که به معرفی استارتاپ های ناب دنیا می پردازد در مقاله ای در اکتبر ۲۰۲۱ آورده است: این اولین بار است که یک شرکت سرمایه گذار مهم سیلیکون ولی به صورت مستقیم در یک استارتاپ آبزی پروری سرمایه گذاری می کند.
شرکت سرمایه گذاری خسلا (Khosla) در اولین مرحله، ۳ میلیون دلار در این استارتاپ سرمایه گذاری کرده است که نشان از رونق جهانی این اکوسیستم عمودی در آینده نزدیک در سراسر دنیا دارد. شاید هم به جایی برسیم که سرعت برداشت بی رویه از آبزیان دریاها و اقیانوس ها اندکی آهسته تر ادامه یابد و چرخه زندگی طبیعی در آبهای روی کره زمین به مدار قرن های گذشته بازگردد.
پس از آن، شتاب دهنده ها و مراکز رشد بسیاری از جمله ایندای بایو (IndieBio) و اس او اس وی (SOSV) به این استارتاپ پیوستند.
گردش مالی بازار میگو در سال، حدود ۵۰ میلیارد دلار برآورد شده است اما رقم دقیقی از میزان تجارت آبزیان در دنیا در دست نیست. اما به نظر می رسد دسترسی آسان به پروتئین های دریایی می تواند میزان کشتار دام ها و پیش از آن، استفاده از مراتع و محیط زیست برای تعلیف آنها را کاهش دهد.