به گزارش مدیتوریست، ضرب‌المثل‌هایی نظیر «اسراف نکن تا محتاج نشوی»، یا «آشغال یکی گنج دیگری است»، نشان می‌دهد که حفظ محیط زیست به‌واسطهٔ راه‌حل‌های پایا مفهوم تازه‌ای نیست.
این مفاهیم در فرهنگ‌های مختلف نسل‌به‌نسل منتقل شده و به جوامع امروز رسیده است.
افطاری با دورریز صفر، و توانمندسازی کنشگران جوان محیط زیست
وقت غروب آفتاب ۱۵۰۰ نفر برای افطار در چادر بزرگِ شهرک آموزشی دوحه جمع می‌شوند.
در این مراسم که با نام «افطار با دورریز صفر» برگزار می‌شود کوشش بسیار شده تا همه چیز در چرخهٔ بازیافت قرار بگیرد و آلاینده‌های هرچه کمتری روانهٔ محیط شود. ظروف غذا همه قابل‌بازیافت و کمپوست‌شدنی است. ته‌ماندهٔ غذاها هم برای مصرف در فضای سبز اطراف شهرک تبدیل به کمپوست می‌شود.
عایشه المعادید چهار سال پیش طرح آیندهٔ سبز را با محوریت کودکان در قطر راه‌اندازی کرده تا در این زمینه آگاهی‌رسانی کند. بنیانگزار سازمان آیندهٔ سبز می‌گوید: «ما در کارگاه‌های مدرسه پلاستیک‌ها و کاغذهای بازیافتی را به اشیای هنری تبدیل می‌کنیم تا صرفا به بچه‌ها نشان دهیم که می‌شود از اشیاء استفاده کرد و آنها را دور نریخت. باید مراقب محیط زیست باشیم و دیگران را آگاه کنیم. اما نه با حکم صادرکردن، بلکه با توضیح دادنِ این‌که این کار مهم است چون اینجا محیط و سیارهٔ ماست، سیارهٔ دیگری نداریم.»
اویس الصلاحی نیز «شبکه نسل اس‌دی» را برای توانمندسازی جوانان و نوجوانان هوادار محیط زیست راه‌اندازی کرده است. این برنامه از سال ۲۰۱۹ با راه‌اندازی یک سامانهٔ ویژهٔ کنشگران جوان آغاز شد تا صدای آنها را به گوش بقیه برساند. او دربارهٔ لزوم آگاهی از این اهداف می‌گوید: «همه چیز با اطلاع از همین اهداف آغاز می‌شود، این‌که بدانیم مسئله چیست و چطور می‌شود راه‌حلی برایش پیدا کرد. من عمیقا معتقدم که باید جوان‌ها را وارد بازی کرد.»
طبیعت و صحرانشینان؛ درس‌هایی برای زندگی پایدار از جهان قدیم
مدیتوریست: برداشت به اندازهٔ نیاز از طبیعت، و آسیبی نرساندن به آن سابقه‌ای طولانی در فرهنگ اسلامی دارد. علی طالب الحنضاب، کنشگر زیست‌محیطی قطری با الهام از زندگی نیاکان صحرانشینش امروز از همگان می‌خواهد درختی بکارند یا مراقب درختی باشند.
او کاشت درخت و نباتات را برای تأمین خوراک دام‌ها و همچنین فراهم‌کردن آب‌وهوای پاک و سالم ضروری می‌داند و می‌افزاید: «کسانی که راهی صحرا می‌شوند نباید به محیط آسیب بزنند یا با آن دشمنی کنند، جای اقامت ما باید همانطور که قبل از رسیدن ما بوده بماند. دوم این‌که هر درختی را در خاک خودش می‌کاریم، درخت کوه مال کوه است و درخت صحرا مال صحرا. سوم این‌که ما در فصل کاشت، با توجه به وضعیت ستارگان و در مناطقی که احتمال بارش بیشتری دارند درخت می‌کاریم، کاری که درخت را از توجه و رسیدگیِ زیاد بی‌نیاز می‌کند.»
او که تمام عمر در کنار پدربزرگش بوده است، از او آموخته که تا جای ممکن مراقب منابع آب باشد، و درختان را حفظ کند. علی می‌گوید: «اگر نیازی نداشتیم درختان را قطع نمی‌کردیم، هرچه را لازم داشتیم از زمین می‌گرفتیم و باقی را برای نسل بعد می‌گذاشتیم، کاری که دقیقا شامل یک زندگی پایدار می‌شود، و ما به‌صورت غریزی همین کار را می‌کرده‌ایم.»
به‌کارگیری ظروف تجزیه‌پذیر و استفادهٔ دوباره از بطری‌های پلاستیکی
ایدهٔ راه‌اندازی شرکت اِناوره سال ۲۰۱۹ به ذهن سعود العمادی و عبدالله شعت رسید. این دو که آن زمان دانشجوی مکانیک بودند بعد از آزمایش‌های مختلف دریافتند که دانه‌های آووکادو زودتر از باقی دانه‌ها تجزیه می‌شوند و همین باعث شد ایدهٔ تازه‌ای به ذهن دو کارآفرین جوان برسد. ظروف سازگار با محیط شرکت اناوره حالا به بسیاری از کافه‌ها و رستوران‌های قطر راه پیدا کرده‌اند.
ویکتوریا حماد، نیز کارآفرین جوان دیگری است که با راه‌اندازی شرکت «ری‌فیل تو سیو» مردم را تشویق می‌کند تا دوباره از بطری‌های پلاستیکی استفاده کنند.
ویکتوریا انواع شوینده‌های تولیدی خود را، از صابون مایع گرفته تا مایع لباس‌شویی، برای مشتریان می‌برد. او دربارهٔ هدفش می‌گوید: «ما چندین سال پیش از شیشهٔ شیر و محصولات دیگر دوباره استفاده می‌کردیم تا وقتی که فرهنگ چیزهای یک‌بارمصرف آمد و فراگیر شد. من می‌خواهم به همان فرهنگ استفادهٔ مجدد برگردیم.» منبع: یورونیوز